بسم الله الرحمن الرحیم
آن قدر بی‌صدا و خموش از ترانه‌ای
حِس می‌کنم شکسته و بی‌آشیانه‌ای
آقا شنیده‌ام پِیِ مرکب دویده‌ای
پای برهنه،نیمه‌ی شب،چی کشیده‌ای؟
طبقه بندی موضوعی
-
اندیشه
(۱۱) -
تاریخ تحلیلی
(۱۱) -
نقد مدرنیته
(۳) -
حدیث
(۲) -
شعر
(۳۲)-
دفاع مقدس
(۱۳) -
اهل بیت (علیهم السلام)
(۱۹)
-
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱)
- بهمن ۱۳۹۳ (۱)
- دی ۱۳۹۳ (۳)
- آبان ۱۳۹۳ (۱)
- مرداد ۱۳۹۳ (۷)
- تیر ۱۳۹۳ (۳۷)
- خرداد ۱۳۹۳ (۳۲)
آخرین مطالب
پیوندها
بسم الله الرحمن الرحیم
اگر چه اصل و نسب از تبار اُلفت داشت
به بی وفائی این روزگار عادت داشت
دوباره سینه ی دریائی اش پر از غوغاست
که بین آن همه شاگرد باز هم تنهاست
بسم الله الرحمن الرحیم
آسمان است و زمین دور سرش می گردد
آفتاب است و قمر خاک درش می گردد
این قد و قامت افتاده درخت طوبی است
این محاسن بخدا آبروی دین خداست
بسم الله الرحمن الرحیم
امشب چرا اینقدر نورانی ست؟
شاید کسی نان می پزد شاید
شاید کسی نذری پزان دارد
بدجور بوی دود می آید!