بسم الله الرحمن الرحیم
آن قدر بی‌صدا و خموش از ترانه‌ای
حِس می‌کنم شکسته و بی‌آشیانه‌ای
آقا شنیده‌ام پِیِ مرکب دویده‌ای
پای برهنه،نیمه‌ی شب،چی کشیده‌ای؟
طبقه بندی موضوعی
-
اندیشه
(۱۱) -
تاریخ تحلیلی
(۱۱) -
نقد مدرنیته
(۳) -
حدیث
(۲) -
شعر
(۳۲)-
دفاع مقدس
(۱۳) -
اهل بیت (علیهم السلام)
(۱۹)
-
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱)
- بهمن ۱۳۹۳ (۱)
- دی ۱۳۹۳ (۳)
- آبان ۱۳۹۳ (۱)
- مرداد ۱۳۹۳ (۷)
- تیر ۱۳۹۳ (۳۷)
- خرداد ۱۳۹۳ (۳۲)
آخرین مطالب
پیوندها
بسم الله الرحمن الرحیم
اگر چه اصل و نسب از تبار اُلفت داشت
به بی وفائی این روزگار عادت داشت
دوباره سینه ی دریائی اش پر از غوغاست
که بین آن همه شاگرد باز هم تنهاست
بسم الله الرحمن الرحیم
آسمان است و زمین دور سرش می گردد
آفتاب است و قمر خاک درش می گردد
این قد و قامت افتاده درخت طوبی است
این محاسن بخدا آبروی دین خداست
بسم الله الرحمن الرحیم
امشب چرا اینقدر نورانی ست؟
شاید کسی نان می پزد شاید
شاید کسی نذری پزان دارد
بدجور بوی دود می آید!
بسم الله الرحمن الرحیم
اذان شیر حق در کوفه با خود یک خبر دارد
که مولا با دلی خون در جهان عزم سفر دارد
دو دستش بر دو گوش است و دو چشمش بر سما آری
به هر الله اکبر در گلو بغضی دگر دارد
بسم الله الرحمن الرحیم
رها ز درد و غم و رنج بی شمار شدم
قسم به خالق کعبه که رستگار شدم
همین که خون سرم ریخت روی سجّاده
برای دیدن زهرا امیدوار شدم
بسم الله الرحمن الرحیم
پیچیده سحرگاه عجب عطر نجیبی
رد می‌شود از کوچه ی غم مرد غریبی
از وسعت دستان کریمش چه بگویم
وقتی همه دارند از این سفره نصیبی
بسم الله الرحمن الرحیم
دیگر برایم دلخوشی معنا ندارد
وقتی تو را بابای من دنیا ندارد
رفتی یتیم بی قرار شهر کوفه
حس کرد تازه طفلکی بابا ندارد
بسم الله الرحمن الرحیم
من آن کنیز خدایم که یار طاهایم
منم که مادر امّ الائمه زهرایم
به افتخار کنیزی مصطفی این بس
که من شریک نبی در نشاط و غمهایم
بسم الله الرحمن الرحیم
مادر سلام حال غریبت چگونه است؟
مادر بگو که رنج مصیبت چگونه است؟
حالی غریب داری و در فکر رفتنی
دردی به سینه داری و حرفی نمی زنی